Poziom czwarty

Tu znajduje się szpital. Jest bardzo duży podzielony na dwie części. Jedną do leczenia, opatrywania itp., natomiast druga laboratoryjna, opracowuje się tu szczepionki odtrutki i wiele innych.

Naerys wyszła z windy ze Snem opartym na jej ramieniu. Podeszła do pierwszego łóżka dla chorych, jakie stało przed nią i położyła na nim Serviana. Poszła potem w kierunku stanowisk lekarzy i medyków, gdy nagle wpadł na nią mężczyzna o fioletowych włosach. Dziewczyna uśmiechnęła się z ulgą.
- Ethan, dobrze, że jesteś. Jeden z naszych Servian został ranny, ma zapadniętą klatkę piersiową i prawdopodobnie połamanych kilka żeber. Potrzebuje też ładowania.- powiedziała od razu adiutant.
- No dobra, gdzie on jest? - odpowiedział mężczyzna. Dziewczyna poprowadziła go do łóżka, na którym leżał Sen.
- Zajmę się nim, jeśli nie masz nic do roboty, to możesz tutaj poczekać- powiedział znikając w sali operacyjnej ze Snem. Naerys nie miała nic do roboty, uzupełniła już wszystkie raporty. Dzisiejszy raport napisze pod koniec dnia, bo jeszcze może się coś zdarzyć. Przypomniała sobie jednak dopiero teraz o ranie na ramieniu. Poszła po igłę, nić, bandaż oraz środek odkarzający. Zszyła sobie ranę i zabandażowała to miejsce. Dosłownie kilka minut później, gdy dziewczyna odkładała rzeczy, z sali wyszedł Ethan oznajmiając, że wszystko już jest w porządku.

INICJACJA SYSTEMU: W TOKU|
POZIOM ENERGII: 5% >>>|
--------
PODŁĄCZONY DO STAŁEGO ŹRÓDŁA ENERGII--->ŁADOWANIE W TOKU|
USZKODZENIE CIAŁA: SYSTEM NAPRAWIANIA AKTYWNY|
--------
ZAMYKANIE SYSTEMU UŚPIENIA.|
--------
ROZKAZ: WŁĄCZYĆ SYSTEM.|
TRYB: MINIMALNE ZUŻYCIE ENERGII.|
--------
loading ||||||||||||||||||||100%
--------
SYSTEM WŁĄCZONY|

Sen powoli otwierał oczy i na chwile oślepiła go biel pomieszczenia. Nadal był w laboratorium? Poczuł po chwili dotkliwy ból klatki piersiowej, Przypomniał sobie o tamtym impulsie energii. Rozejrzał się po pomieszczeniu, po chwili uświadomił sobie, ze jest w szpitalu. Próbował usiąść, ale zrobił to z wielkim trudem, jeszcze był trochę odrętwiały. Zastanawiał się też nad innymi rzeczami. Czy zdrajca żyje, czy Adiutant Nae i laborantce nic nie jest. Powinien od razu wstać i wszystkiego się dowiedzieć, ale nie miał jeszcze tyle energii, nawet nie może się podłączyć do sieci. Może już jest raport z tego wydarzenia.

Adiutant stwierdziła, że zostawi Sna pod opieką Ethana. Sama nie była w stanie wszystkiego dopilnować, ciężko jej było skupić myśli, straciła za dużo krwi. Postanowiła, że wróci do swojego pokoju i tam odpocznie, już dawno miała to zresztą zrobić. Nie spała już od ponad doby.
- Ethan, zostawiam go w takim razie pod twoją opieką. Gdy się obudzi powiedz mu, że laborantce nic się nie stało, a zdrajca jest bardzo ciężko ranny, ale przeżył. Niedługo pewnie będzie przesłuchiwany. Jakby coś się stało to będę w moim pokoju, w 13. Tylko jeśli ktoś przyjdzie, to niech to będzie coś ważnego, ok? Nie spałam już od ponad doby.- powiedziała, po czym udała się do swojego pokoju. Ethan za to poszedł z powrotem do Serviana, aby zobaczyć, czy już się obudził i w razie czego przekazać mu informacje.

- Panie generale! - podszedł do niego pielęgniarz imieniem Peter. - W czym możemy pomóc?
- Witaj Peter, szukam Serviana, nazywa się Sen - odrzekł. Zo z tego że znał stosunek Snu/Sna/Sen (?) do mówienia o nim jak o człowieku, tak go traktował, więc tak się do niego zwracał, oraz tak o nim mówił.
- Sekundę....
- To pilne!
- Zaraz wracam - chwilę potem pojawił się tam z Ethan'em.
- Panie generale, proszę tędy - Nathaniel ruszył za nim.

Ethan zaprowadził generała do pomieszczenia szpitalnego zbudowanego i wyposażonego pod kątem Servian. Sen siedział na łóżku i się ładował.

- Dziękuję... - Zerknął na białowłosego. Ładuje się... Ciągle m zbyt mało energii by rozmawiać

- Na razie się ładuje, ale mogę zadzwonić po pana gdy się obudzi- zaproponował Ethan wyprowadzając generała z sali.- W razie czego, adiutant powiedziała, że będzie w swoim pokoju...- dodał po krótkiej chwili namysłu.

- Dobrze, będę gdzieś w szpitalu, lub w centrum sterowania. Proszę mnie natychmiast informować - podkreślił i ruszył przed siebie.
- Tak jest! - odrzekł Ethan.

POZIOM ENERGII: 100%

PRZEJŚCIE NA TRYB STANDARDOWY: W TOKU|

Loading ||||||||||||||||100%

SYSTEM AKTYWNY

W końcu 100% mógł w końcu całkowicie się aktywować i normalnie działać. Miał szczęście, bo jakaś pielęgniarka była w pobliżu.
- Przepraszam...jak długo byłem niedysponowany?
- Parę godzin. Nie powinieneś się jeszcze ruszać, masz połamane żebra.
- Rozumiem...Jestem w pełni naładowany, a naprawa może przebiegać nawet gdy jestem w trybie standardowym. - Wstał i odłączył od siebie kabel ładujący. Obok na krześle była jego marynarka od munduru.
- Ech...w porządku powiadomię Doktora Ethana, a on się skontaktuje z Generałem...

- Więc? - zapytał Nathaniel. - Wzywaliście mnie.
- Tak, Servianin o nazwie Sen się obudził - rzekł jakiś pielęgniarz. Nathaniela bardzo raziło gdy ktoś traktował Servian jak rzeczy.
- A więc mówisz że Sen się obudził, dobrze, muszę z nim porozmawiać - oznajmił i ruszył przed siebie między korytarzami z białych łóżek.
- Sen, jak się czujesz.

- Wszystkie systemy sprawne Sir, program naprawiający aktywny. Niedługo ciało będzie pozbawione uszkodzeń. - Odpowiedział niebieskowłosy salutując gdy wszedł do sali Generał.
Sam siebie nie określał jako żywą osobę, więc uważał, ze stosunek niektórych lekarzy i ludzi do niego jak do narzędzia czy maszyny był jak najbardziej słuszny. Po prostu nie znał innego traktowania i dziwiły go akty emocjonalne (troska, bycie miłym, określanie jako żywego bytu.). Nadal odczuwał ból w klatce piersiowej i przez to miał kłopoty z oddychaniem, ale nie okazywał tego. przecież jak "maszyna" może okazać emocje? Ból tak samo określał jako wynik błędu systemu i wysyłania informacji do mózgu poprzez uszkodzenia ciała. Nie określał to jako odczucie fizyczne, a jako błąd programu. U niego mogło to być dopuszczalne patrzac, że jest prototypem.

- To dobrze. W takim razie, proszę, opowiedz mi o wczorajszym zdarzeniu - poprosił siadając obok Serviana.

- Szedłem korytarzem na poziomie piątym w stronę windy. Usłyszałem w jednym z bocznych korytarzy stukanie o klawiaturę. Zachowując ostrożność zajrzałem za róg. Zobaczyłem zdrajce piszącego na laptopie który był podłączony do panelu kontrolującego. Włamałem się do laptopa i wyszło na to, że kradł dane dotyczące planów Międzyplanetarnej Armii. Uzbrojenie, taktyki, członkowie i tym podobne. Mam nagrany materiał z tego wydarzenia by potwierdzić moje słowa. Wyszedłem na konfrontacje z nim. Od razu się przyznał, że jest zdrajcą. Nie mogłem pojąć jak elf może pracować dla Servian skoro nie jest jednym z nich. Po chwili uświadomiłem sobie, iż jest prototypem tak samo jak ja...ale nowej generacji. O tym wspominałem przy moim wcześniejszym raporcie. Okazuje się, ze projekt zróżnicowania Servian jest od dawna w toku i przeprowadzają prawdopodobnie już próby. Po chwili do mnie strzelił i spowodował spadek energii. Miałem przy sobie baterię co wydłużyło czas mojego działania i ruszyłem w pościg. Dostał się do windy. Użył rękawicy energetycznej i wysłał impuls niszcząc drzwi do poziomu trzeciego. Za zakładnika wziął jedną z laborantek. Z moich obliczeń wynikało, że niedbałym rady wystrzelić albo podbiec by uwolnić ją. Na miejscu pojawiła się Adiutantka Nae raniąc go. W tym momencie zdobyłem szanse by zaatakować go. laborantka została uwolniona. Wywiązała się miedzy nami walka gdzie ponownie użył rękawicy energetycznej, a ja pistoletu laserowego. Niestety moje systemy się wyłączyły po chwili, wiec nie wiem czy zdrajca przeżył oraz laborantka wraz z Adiutantką Nae są całe. - Wszystko wytłumaczył Servianin nie spuszczając swoich zielonych oczu z Generała. Trochę to mogło wyglądać strasznie jak podczas całej wypowiedzi ani razu nie mrugnął...

- Cóż, skłamałbym mówiąc ,,świetnie''. Muszę spisać raporty, włącznie z listami kondolencyjnymi. Kiedy aktywujesz ów program, a twoje ciało będzie w pełni sprawne będę cię potrzebował w moim gabinecie. - wyjaśnił. - Czy masz jakieś pytania?

W pełni sprawne...nie, musi działa już teraz, musi być użyteczny. Narzędzie gdy jest zepsute to wyrzucają. Nie chce być zepsutym narzędziem.
- Jestem gotowy do służby. Niech generał nie przejmuje moim stanem. Narzędzia są po to by ich używać, a nie przejawiać względem nich ludzkich uczuć jak...jak to się nazywało...współczucie czy...czy...troska. System naprawczy może działać równoległe do innych aktywnych programów. Odradzany jest tylko wysłanie na misje bojowe. - On wręcz nalegał... przekonywał, że da radę pracować.
Bał się? Przecież to niemożliwe...narzędzia oraz maszyny się nie boją. To jest uczucie zarezerwowane dla żywych istot.
- Pytania... Proszę o ujawnienie statusu zdrajcy, Adiutantki oraz laborantki.

- Co do zdrajcy, chwilowo to tajne. Naerys jest w stanie stabilnym, odesłałem ją do szpitala. Laborantka natomiast, cóż, to były tylko groźby, czuje się dobrze, jest roztrzęsiona więc dałem jej dzień zwolnienia. Zostań tu jeszcze trochę, zbadają cię, a potem, zamelduj się na poziomie 10 w moim biurze - wstał. Popatrzył na Serviana z pewnego rodzaju troską. Było to jednak spojrzenie trwające mniej niż ułamek sekundy, właściwie nie do dostrzeżenia. Potem jego twarz przybrała zwykły, miły, lecz poważny wyraz. Wyszedł.

Nie nalega o podanie statusu zdrajcy, ważne, ze wiedział iż Nae oraz laborantka żyją.
- Dziękuje za informacje Sir. - Odpowiedział.
Po chwili usłyszał, ze ma jeszcze tutaj zostać by go zbadali. Może teraz to nawet lepiej, i tak przecież miał się tutaj zgłosić by poznać jego system. Po wszystkim natychmiast się uda w stronę gabinetu Generała.
- Tak jest Sir. - Zasalutował gdy blondyn wychodził ze szpitala.

***

Zaczęły się badania. Żebra ładnie się goją, już niedługo całkowicie się zrosną. Ogólny stan zdrowia bardzo dobry. Niedługo potem sprawdzali jego system. Pełne przeskanowanie. Odkrywanie zasad działania na potrzeby późniejszego wykrywania nowych Servian. Po tym w końcu mógł już wyjść ze szpitala.

POSTĘP NAPRAWCZY: 72%|

Jest dobrze. Ubrał się w swój mundur. Pożegnał się z personelem i ruszył w stronę windy by dotrzeć na 10 poziom.

Dziewczyna wyszła z windy i skierowała się do gabinetu Ethana. Zapukała i weszła.
- Cześć, Ethan.- powiedziała uśmiechając się.- Słuchaj, generał rozkazał mi tutaj przyjść, siedzieć przez tydzień i się kurować. Z tym tylko, że za dwa dni po mojej ranie nie będzie śladu. Czy mógłbyś mnie wpisać na listę osób, które tutaj przebywają? Tylko po to, żeby jak Nathaniel będzie sprawdzał, to żeby myślał, że na serio tu jestem. Nie chce mi się po prostu tutaj siedzieć i nic nie robić.
- A co z tego będę miał?- powiedział z uśmiechem fioletowowłosy.
- ... Może być przysługa? Kiedyś coś dla ciebie zrobię.-Odpowiedziała mu Naerys.
- No pewnie. Tylko żeby potem nie było na mnie- odpowiedział mężczyzna.
- Nic się nie bój, będzie w razie czego na mnie. Możesz po prostu zamykać na klucz jedną z sal i nie wpuszczać tam nikogo, mówiąc, że ja tam jestem i nie chcę, żeby mi przeszkadzać.
- No dobra, ale co mam zrobić, gdy sam generał przyjdzie?- zapytał po chwili Ethan.
- Powiedz mu wtedy, że poszłam po coś i za chwilę wrócę. Jestem ci bardzo wdzięczna.- odpowiedziała Naerys.- Do zobaczenia- dodała, po czym poszła do swojego pokoju.