Poziom szósty

Tu znajdziemy kuchnię i stołówkę. Zjadliwość jedzenia, zależy niestety od tego kto gotuje. Czasem nikt prawie nie je, a czasem jedzenie znika szybciej niż z prędkością światła.
Kuchnia jest wyposażona bardzo nowocześnie, tak jak reszta promu, zachowana w sterylnej czystości.

Solidne, ciężkie obuwie wojskowe generała rytmicznie stukało o podłogę, blond włosy, w standardowym nieładzie okalały, pokrytą zbyt wczesnymi zmartwieniami twarz. Błękitne oczy pilnie obserwowały wszystko co działo się obok.
Nathaniel wszedł na stołówkę właściwym sobie, sprężystym krokiem. Przebiegł wzrokiem po zebranych, nie ujrzał nic niepokojącego, tak więc podszedł do lady za którą wydawano jedzenie.
- Dzień dobry - przywitał się z kobietą wydającą jedzenie.
- Salut, panie generale - odpowiedziała i zasalutowała. - Porcja duża?
- Tak - wziął talerz i odszedł w kierunku zazwyczaj zajmowanego przez siebie stolika.

Tuż za nim weszła czarnowłosa dziewczyna z podkrążonymi oczami. Podeszła do lady i zamówiła małą porcje i dużą kawę z gałką lodów. Usiadła przy stole obok generała i przywitała się.

- Lody adiutancie Ice? - przez chwilę na twarzy Nathaniela pojawił się cień uśmiechu. - Wojna trwa, a adiutant pozwala sobie na takie luksusy? - teraz uśmiech pozostał na jego twarzy dłużej. Przeczesał dłonią włosy i zabrał się do jedzenia. - Smacznego - życzył. Na jego talerzu znajdowała się jajecznica z co najmniej 4 jaj, dwie, grube pajdy chleba z wielką ilością masła, i trochę (chyba) szynki. Arctus nie przywykł jednak do narzekania, toteż w zastraszającym tempie zaczął pochłaniać śniadanie.

- Haha, generale, przynajmniej nie będę główną przyczyną braku jedzenia na promie! - odpowiedziała z ironicznym uśmiechem Luna. Przy okazji wywróciła wielkimi oczami co dodało efektu wypowiedzi. Szybko zjadła, wypiła kawę, wymieniła jeszcze parę złośliwości z Arctusem i udała się do swoich obowiązków.